Watervogels
Ik ben vandaag met de auto naar de molen geweest.
Nadat ik bij vrienden onder het genot van een kop koffie had zitten praten over hypotheken en fotocamera's, deed ik op de terugweg de Boerenveensche plassen nog even aan.
Het voordeel van een auto is dat dieren daar minder bang voor zijn dan voor een man op een fiets, en dat je, als het een beetje mee zit, zo maar iets leuks tegen kunt komen.
Ik stopte bij de kokmeeuwenplas. De meeuwen waren nergens te bekennen. Logisch, want hun graspollen, waar ze normaal gesproken op nestelen, staan nog steeds onder water.
Wat ik wel zag waren twee geoorde futen, twee nijlganzen en twee rivaliserende dodaarzen.
Het zat vandaag dus mee...
Nadat ik bij vrienden onder het genot van een kop koffie had zitten praten over hypotheken en fotocamera's, deed ik op de terugweg de Boerenveensche plassen nog even aan.
Het voordeel van een auto is dat dieren daar minder bang voor zijn dan voor een man op een fiets, en dat je, als het een beetje mee zit, zo maar iets leuks tegen kunt komen.
Ik stopte bij de kokmeeuwenplas. De meeuwen waren nergens te bekennen. Logisch, want hun graspollen, waar ze normaal gesproken op nestelen, staan nog steeds onder water.
Wat ik wel zag waren twee geoorde futen, twee nijlganzen en twee rivaliserende dodaarzen.
Het zat vandaag dus mee...
Geen meeuw (en geen graspol) te bekennen.
De geoorde fuut. Ik blijf het een prachtige vogel vinden.
Nijlganzen.
We keuren ze meestal geen blik waardig, maar ze zijn best het aanzien waard.
Dankzij de roep, die ik nu eindelijk herken,
ontdekte ik deze dodaars die tussen de pollen had zitten scharrelen.
Hij joeg met veel kabaal een ander mannetje uit zijn territorium...
...om daarna weer rustig verder te zwemmen.
