Knippen en scheren
Zo, na twee weken van digitale vakantie (op de blog althans, op Google+ was ik wel actief) ben ik er weer.
Deze keer met een verslag van het schapenscheerdersevenement in het 25-jarige Nationaal Park Dwingelderveld gistermiddag.
Ondanks de weersverwachting die over buien sprak, was het gezellig druk. De lokale bijenvereniging was er, evenals wolspinners, vilters en, natuurlijk de schapenscheerders. Hoewel... zoals een oplettende meneer in het publiek terecht opmerkte: de schapen werden niet geschoren, maar geknipt.
Deze keer met een verslag van het schapenscheerdersevenement in het 25-jarige Nationaal Park Dwingelderveld gistermiddag.
Ondanks de weersverwachting die over buien sprak, was het gezellig druk. De lokale bijenvereniging was er, evenals wolspinners, vilters en, natuurlijk de schapenscheerders. Hoewel... zoals een oplettende meneer in het publiek terecht opmerkte: de schapen werden niet geschoren, maar geknipt.
De imkers.
De spinsters en weefsters in actie.
Handig dat Drentse heideschapen hoorns hebben.
Ze kunnen geen kant op als je ze goed vastpakt.
Niet dat het echt nodig is hoor:
ze laten het allemaal gelaten over zich heen komen en lijken het zelfs wel
fijn te vinden dat ze eindelijk hun winterjas uit mogen doen.
Ze lijkt het alleen wel een beetje gênant te vinden.
Maar ja, zeg eens eerlijk:
als jij publiekelijk zo te kijk lag, zou je
ook niet blij zijn...
Vakkundig knipt deze man (ingenieur van beroep) de vacht los.
Zo gaat dat ongeveer.
De dames staan er voor in de rij...
...en kijken vol belangstelling toe hun vriendinnen een nieuw kapsel krijgen.
Natuurlijk was er ook ruimte om op vragen uit het publiek te reageren.
Mevrouw schaap wachtte wel even, ze lag best lekker.
Zo, nu nog even de poten bijwerken...
...en dan is het gedaan.
Het was een leuke en leerzame middag!
