We maken momenteel zo veel wandelingen, fietstochten, en dus foto's, dat we nauwelijks toekomen aan het delen daarvan. Terwijl Henny nu bezig is om onze postkoetsroutewandeling te verslaan, grijp ik terug op een wandeling die we op 6 mei rond het buurtschap Oldenhave maakten. Zoals gewoonlijk zagen we weer van alles... De aardappelen zitten netjes in de grond. Een steenuilenkast. Een mannetje grote bonte specht, te herkennen aan zijn rode nek, zit zeer geconcentreerd in een gat te peuren. Hij besteedt hoegenaamd geen aandacht aan ons. Na een minuutje begrijpen we waarom: hij haalt een gigantisch grote larve uit het hout, zeker zes centimeter lang! Hij vliegt er meteen mee weg. Feest voor de jongen! Een eindje verder zit een buizerd van de avondzon te genieten. (Grappig hoe wij onze gedachten op dieren projecteren.) Een mannetje-roodborsttapuit. Ik denk dat dit een cicade is, maar ik heb eigenlijk geen idee. Meneer zwa